Eenzame uitvaart #6

Marinus Klopper, 16 juli 1934 – 18 oktober 2006, Utrecht.

Vandaag zijn we met de heer Knopper te gast bij Yarden. Het is de laatste van de grote uitvaartondernemers ter plaatse waar we voor het eerst mee van doen hebben. We hebben afgesproken dat we een half uur voor aanvang aanwezig zullen zijn om door te spreken hoe het zal geschieden. ‘We’ zijn in dit geval zomaar vier mensen. Naast Ingmar Heytze als dichter van dienst en ondergetekende als coördinator zijn er twee fotografen aanwezig. Niet voor de krant maar voor de kunst. Anouk Prins voor portretten en reportages van dichters en Sanne Paul voor haar project Rituelen. We maken kennis met uitvaartleider Bram. We vragen toestemming voor de fotografen, we spreken door. Dan gaan we naar de aula. Het weer is coöperatief, met name voor de camera’s. Er loopt een lieveheersbeestje over de kist. We leggen bloemen naast een bloemstuk van Yarden. Ingmar leest in de aula een extra gedicht voor. Dan lopen we naar het graf. Waar denk je dan aan? Daarover hebben we het. Bij het graf leest Ingmar het volgende:

BIJ DE EENZAME UITVAART VAN MARINUS KNOPPER

Er was eens een man die telefoonboeken verzamelde
en niemand wist waarom want hij belde nooit iemand op
wanneer de telefoon ging zei hij sorry maar u bent verkeerd
verbonden (hoe weet u dat wie bent u dan dat kan ik zien
dit is een misverstand) en verbrak de lijn

ieder sterfbed staat binnen de statistieken dat is zeker
zekerheid is goed op een begrafenis want aan een kist
slaat men al snel de plank mooi mis als men niet ziet
dit is een misverstand en daarna ophangt

u bent Marinus Knopper en dit is een misverstand
wij zijn verkeerd verbonden en u zwijgt dus zal ik praten
u bent Marinus Knopper en uw laatste bed
stond in een witte zaal niet ver van waar u leefde
u was alleen ik weet niet of u dat gewenst heeft
ik kan u alles geven achteraf behalve adem maar ik aarzel
ik heb vraagtekens alleen u zwijgt nog steeds
we staan met lege handen bij een lege kuil
onder een lege hemel denk ik –

zorgwekkend was uw toestand maar u bent gevonden
zorgwekkend is het kloppen van de wereld in ons bloed
zorgwekkend is dit leven tot het loslaat daarna niet daarom
Marinus Knopper van de Huis te Zuylenlaan het ga u goed

het ga u goed.

© 21/23-10-2006, Ingmar Heytze

Er is gezorgd voor een mand strooibloemen. We strooien allen een handvol op het graf. Dan is de mand leeg, het klikken van de camera’s stopt. Bram nodigt ons uit nog even na te praten en iets te drinken. We leren veel van elkaar over uitvaarten. Het is, zo constateren we bij vertrek, best gezellig geweest.

© 2006 voor het tekstverslag, Nanne Nauta